20 Aralık 2010 Pazartesi

Sevgiliye teşekkür...

Çocukluk aşkı sayılırım sevdiceğin.Benimse kısa (!) bir süre sonra haberim oldu.Yani çocuklarıma, torunlarıma anlatacak " Ben bu babanızı çok peşimden koşturdum he heyytt"  hikayesinden bir adet barındırıyorum bünyemde :)) Bir de elime güzel gençlik fotolarımı almaya başlarsam anlayın ki o vakit ruhum kemale ermiş :) Ve çocukluğumdan beri her yeni yıl vakti kocaman heyecan kaplar içimi,yüzüm ışıldar,sebepsiz neşelenirim.Bu sene buruk geçse de yılın bu dönemine aşık bir insanım. Elimden geldiğince yurt dışında geçirmeye çalışır ; etrafımı da yoldan çıkarırım. Bu huyumu senelerdir çok çok iyi bilen sevdicek parçam burukluğumu fark edip ,ekip çalışması başlatmaya karar vermiş.Böylece ben evde yokken evi ışıl ışıl süsleyip , yüzümü güldürmeyi amaç edinmiş. Gel gelelim ki bu ekibi Lokum paşayla kurmayı denediğinden , ananemin duasından eve döndüğümde ,ortaya ışıl ışıl bir evden daha çok, darmadağın, yerlerde süs topları , itinayla iç pamukları boşaltılmış peluş süsler, üzerine basmadan salona girmeyi imkansız hale gelen yer yer kablolarında diş izleri olan ışıklarla karşılandım.
Bu hali beni tamamlanmış halinden daha mutlu etti diyebilirim.:) Bitap düşen koca ve ağzında koca topla meleği bir arada tutmaya çalışan kuyruğuyla dağ deviren Lokum'um..
Sonrasında o heyecan ve el birliğiyle üzerimi bile çıkarmadan kocaman ağacımızı ve evimizi süslemeye başladık. Bu ağacın bizim için özel bir anısı olması olayı daha da keyiflendirdi... Kendisi bana Londra'dan ilk döndüğüm yılbaşında burada da aynı heyecanı yaşayabilmem adına gecenin 11inde bütün süs ve işiklarıyla paketlenmiş halde sevgilim tarafından getirildi. O gün hangi heyecansa içimde olan,bugün de aynı...
Henüz evin süslemesi bitmedi ama en kısa sürede tamamlayacağım.Marta kadar da kaldırmayı düşünmüyorum.Şu ışıltılı hale bayılıyorum.Ve bütün ışıklarımı senin için yakıyorum pamuğum.Yol olsunlar gökyüzünde sana ,hiç karanlıkta kalma ...

Ve işte fotolar.Lokum'un neden bütün fotolarda uyuduğunu tahmin etmek zor değil. :)


 
Bunlar ben gelmeden çekilen fotolar , Lokum henüz bayılmamışken ..:) Dikkat ederseniz halının yeri 2 fotoda farklı .Taşa ve parkeye basıp yürümeyi sevmeyen lokum efendi halıyı ittirerek kapının ağzına getirip diğer halıya zıplıyor.Hiç bir zaman normal bir köpek olduğunu idda etmemiştim zaten!
Adem & Havva elmalarımız :)


 
                                                   2 resim arasında ki fark ?








Mutluluk sebebim.Yüzümü güldüren adam iyi ki varsın.İyi ki benim yanımdasın ..Seni çok ama çok seviyorum.

2 yorum:

Nilgün Torunoğlu dedi ki...

Lokummm çok tatlısın sen,adın seni hakediyor.Keşkül sana kuyruk sallıyor,diyor ki''ah eski günler ah!bir zamanlar ben de evi böyle darma duman ederdim ama anladım ki uslu olunca Nilgün'ün bana ve kendine harcayacak daha fazla zamanı kalıyor ,ben de birden uslanıverdim.Yoksa bunun 4,5 yaşına gelmiş olmamla hiçbir ilgisi yok''

Sémy dedi ki...

3 senemiz mi kaldı yani keşkülümm :) Sizi ziyarete gelsek de , Nilgün teyzemin o güzeller güzeli evini bir darmaduman etsek ,ben sana unuttuklarını hatırlatırım merak etme :))) Islak ıslak öpüyorum seni :)