Sevgiler günü.

Onlar benim canlarım.

Benden önce gelenlerim.

En kıymet bildiklerim.

Mutluluk sebeplerim.

Bir ömre sığmayacak kadar sevdiklerim.

Sevgililerim...

Ve bugün sözde sevgililer günü..
Mutlaklıkla zorunluluktan alınan hediyelerin,insanların ellerinde çiçek balyalarının,yemek organizasyonlarının psikolojik dayatmalarla yapıldığı gün....
Benim için sonsuz manasız.
Sadece sevgililer günü değil tek bir güne konuşlandırılmaya çalışılmış tüm günler manasız benim için.
Bende önemli olan "doğduğun ve tanıdığın" gündür.Bu yüzden sevdicekle yıllar sonra tanıştığımız gün evlenmeye karar verdik.
Evlilik hayatını baz alarak konuşuyorum.Ortak bir bütçe üzerinden yürütülüyor hayat.Çok şükür ihtiyaçlarımızı karşılayabilecek standartlara sahibiz.Öyleyse bu her bilmem ne gününde hediye beklemek neden ? Hediye bir ihtiyacını gideriyorsa işlevseldir bence. Tüketim toplumunun dayatmasıyla alındığı için değil.Maddesel anlamda değerli olması bile  gerekmez.Eğer sevgiye ihtiyacım varsa küçücük bir kart bile giderebilir bu açlığımı.Yok illa her ıncık cıncık gününde para harcayacağız diye ısrar edenlerdenseniz.Bu özel günlere harcayacağımız bütçeyi barınaklara ve çocuk esirgeme kurumlarına ayıramaz mıyız ?Hem en büyük sevgililer onlar,hem çok ihtiyaçları da var.
Duyacağımız o muhteşem  mutluluk hissi de cabası.
Denemeye değer.