Luca'yı geçen sene 8 şubat'ta Ersan'la sokaklardan kurtardık.
Onu ilk bulduğumuzda Kemerburgaz'da bir ormana terkedilmişti;sayısız açık yarası vardı.
Ona bakabileceğine ve sabrına tek inandığım insan sahiplendi. Simge evini,kalbini,hayatını açtı.
Yaralarını iyileştirdi.Sevgisiyle eğitti.Zor zamanlar aşıldı.Çok sabır gösterdi.
Şimdi Luca o günlerden çok uzakta bir evin bir oğlu.
Bizim oğlumuz.
Arada Lokum'u paralasa da abi o sever de döver de :)
Isırmışlığı yoktur Lokum'u.Ama Lokum'a dısardan bir köpecik yanlış yapmaya görsün :) Koruma güdüsü yüksek bir oğlan.Yaşadıklarından sonra bu hali mucize bizim için.
Böyle bir mucizeye imza atmak ,işte bu en büyük mutluluk .
Fotolar bizim evden :)
canlarım benim.
2 yorum:
Allah'ım ne güzeller,ne tatlılar.Bir Labiş bir de ağabey Goldiş,severim ben onları,öperim ıslak ıslak...
Daha çok köpek,daha çok eğlence:) Küdükle , tagaddi alınmasın kedileri de bir o kadar seviyoruz :)
Yorum Gönder